"Viltu með mér vaka í nótt"

Spunameistarar Samfylkingarinnar í Kópavogi láta ekki að sér hæða. Allt skal gert til þess að komast í meirhluta. Nú skal daðrað við Sjálfstæðisflokkinn og reynt að fá hann upp að altarinu hið snarasta, þrátt fyrir að hafa lýst því yfir fyrir örfáum dögum að hyldýpi sé á milli Samfylkingar og Sjálfstæðisflokks hvað þá Framsóknarflokks. En þessar yfirlýsingar eru nú gleymdar.

Það er nú kannski ekki í frásögur færandi, að vilja í meirihluta, nema fyrir þá staðreynd að Samfylkingarmenn í Kópavogi, með Guðríði Arnardóttur í fararbroddi, hafa ítrekað á liðnum árum stundað mannorðsmorð á andstæðingum sínum í stjórnmálum,  í Sjálfstæðis- og Framsóknarflokki og reyndar víðar. Vert er að benda á aðför Guðríðar Arnardóttur að Guðrúnu Pálsdóttur bæjarstjóra nú nýverið. Þar má sjá þessi vinnubrögð í hnotskurn.

Þessi aðferðafræði Samfylkingarinnar er afar ógeðfeld og getur hitt þau sjálf fyrir þegar stjórnmál eru annars vegar. Stjórnmál ganga, jú, út á að semja sig að lausn sem þjónar heildinni en ekki persónulegum hagsmunum einstaklinga í flokkum eða samtökum. En það virðist, oftar en ekki, vera í gangi innan Samfylkingarinnar í Kópavogi. Erfitt er að treysta þeim, því þau sjást ekki fyrir.

Guðríður Arnardóttir, oddviti flokksins virðist hafa góðar tengingar inn á fréttastofu Rúv. Fréttamenn voru mættir með uppökuvélar til að taka viðtal við hana og sýna myndir af spjallfundi Samfylkingarmanna í kjölfar viðræðuslita Y listans um meirihlutasamstarf. Það er verðugt rannsóknarefni hvernig fréttamenn á Rúv skríða fyrir Samfylkingunni og hlaupa til þegar hún kallar.

Oft er sagt að stutt sé milli ástar og haturs. Það verður forvitnilegt að sjá hvort Samfylkingin með Guðríði í fararbroddi gangi í eina sæng með Sjálfstæðismönnum. Það yrði saga til næsta bæjar.